Ամեն ինչ կանենք, որ ՀՊՏՀ-ն մեր մարզական հաջողություններով հպարտանալու շատ առիթներ ունենա․ Հովհաննես Գաբրիելյան
Լավագույն մարզական ավանդույթները ՀՊՏՀ-ում շարունակվում են։
Եռամյա դադարից հետո Տնտեսագիտական համալսարանի ֆուտզալի «ՀՊՏՀ Երևան» թիմը վերադարձել է ՀՀ ֆուտզալի
բարձրագույն խումբ։ Բարձրագույն խմբի 2021-2022 թթ․ մրցաշրջանում թիմն արդեն
հասցրել է գրանցել առաջին հաջողությունը՝ առաջնության 2-րդ խաղում 3։2 հաշվով հաղթելով «Արարատի-Արմենիա» թիմին։
Գերմանիայի Դորտմունտ քաղաքում հունիսի 28-ից
հուլիսի 4-ը կայացած ազատ ոճի ըմբշամարտի Եվրոպայի երիտասարդական առաջնությունում մեր
մարզիկները հրաշալի արդյունք ցուցաբերեցին․ առաջնությանը
մասնակցած 18 հայ ըմբիշներից 6-ը վերադարձան մեդալներով։ Արծաթե մեդալ նվաճեց նաև ՀՊՏՀ ֆինանսական ֆակուլտետի ֆինանսներ մասնագիտության 2-րդ կուրսի
ուսանող, 57 կգ քաշային Մանվել Խնձրցյանը։ Աննախադեպ այս հաջողությանը կարճ ժամանակ
անց հաջորդեց մյուսը՝ Բաշկիրիայի մայրաքաղաք Ուֆայում օգոստոսի 16-ից 18-ը կայացած
ազատ ոճի ըմբշամարտի աշխարհի երիտասարդական առաջնությանը Հայաստանի երիտասարդական հավաքականը
2 մեդալ նվաճեց։ 3-րդ տեղի համար գոտեմարտում 6։2 հաշվով պարտության մատնելով Ղրղզստանի
ներկայացուցչին, Մանվել Խնձրցյանը նվաճեց բրոնզե մեդալ։
Մերօրյա պատերազմի հերոս, ՀՊՏՀ շրջանավարտ Վահե Վերդյանն օգոստոսի 27-ին կդառնար 27 տարեկան
ՀՊՏՀ ինֆորմատիկայի և վիճակագրության ֆակուլտետի շրջանավարտ, 44-օրյա պատերազմի նահատակ Վահե Վերդյանին առիթ ունեցել ենք անդրադառնալու մեր նախկին հրապարակումներում: Վահեն մեկն էր այն բազում հայորդիներից, ովքեր համառ մարտեր մղելով` քայլ անգամ չնահանջեցին թշնամու գերակայող ուժերի առաջ` հերոսության վառ օրինակներով համալրելով մեր պատմության նորագույն էջերը:
Նվիրվում է ՀՊՏՀ հերոս ուսանող Սերյոժա Ղուկասյանի հիշատակին
Բա´րև, ԱԽՊԵ´ՐՍ…
Երկար մտածում էի, թե ինչ գրեմ, մի քանի անգամ գրեցի ու ջնջեցի, որովհետև շատ դժվար է գրել եղբոր մասին ու առավել դժվար է գրել հերոս եղբոր մասին… բայց
հավաքեցի մտքերս ու սկսեցի գրել…
Տիգրան Արսենի Համբարձումյանը ծնվել է 2001 թվականի սեպտեմբերի
20-ին, Երևանում: Դպրոցն ավարտելով 2020 թվականին՝ ընդունվել է ՀՊՏՀ կառավարման ֆակուլտետ՝
սերվիս մասնագիտությամբ և հուլիսի 21-ին զորակոչվել բանակ՝ Արցախի Հանրապետության Հադրութի
շրջան՝ Ջրական (Ջաբրայիլ):
Տակավին երկու ամսվա զինծառայող էր, երբ սկսվեց պատերազմը:
Պատերազմից մի քանի օր առաջ՝ ծննդյան տարեդարձին, ընտանիքն այցելել էր հայրենիքի պաշտպանին,
վերջում ջերմորեն ու ամուր գրկախառնվել էին ու խաղաղ ծառայություն մաղթել:
Ավա~ղ, Տիգրան Համբարձումյանին, ինչպես բազմահազար հայորդիներին,
վիճակված չէր խաղաղ երկնքի տակ պաշտպանել հայրենիքը:
Հոկտեմբերի 10-ի երեկոյան թեժ մարտում, վիրավոր ոտքով,
զենքը ձեռքին, Տիգրանը շարունակում է մարտնչել և զոհվում է խիզախումի իր պատմութունը
թողնելով ապրողներիս: Դեկտեմբերի 20-ին նրա մարմինը հայտնաբերում են նույն վայրում,
որտեղ իր վերջին կռիվն էր տվել:
Սիրելի´ ընթերցող, քաջ, հայրենասեր և անձնուրաց հայորդու մասին նրա քույրը՝ Էլեն Սարգսյանը, իր հուշերն է պատմել, որին կարող եք ծանոթանալ ստորև ՝
Համավարակ, հեռավար դասեր ու քննություններ. 2020
թվականին իմ համալսարանական կյանքը նկարագրելու համար այս երեք արտահայտությունը
թերևս բավական է:
Եկեք խոստովանենք, որ կյանքի այս փուլում շատերս մոտիվացման խնդիրներ ունեցանք, և ես նույնպես մի պահ միացել էի մոտիվացիա փնտրողներին: Բարեբախտաբար,
վրա հասավ անցանց դասապրոցեսում ներգրավվելու ժամանակը (թեկուզ,
կրկին իմ սիրելի քաղաքից բաժանվելու գնով):
Նոր մոտիվացիայի աղբյուր դարձավ համալսարանիս կողմից կազմակերպված առարկայական փորձառությունը: Դե, իսկ ցանկացած փոփոխություն իր հետ բերում է նոր մարտահրավերներ
ու հաջողություններ։ Իսկ այժմ հաջողության մասին՝ ավելի մանրամասնորեն…
Ես Մարիամ Հարությունյանն եմ, 22 տարեկան։ ՀՊՏՀ մարքեթինգի և բիզնեսի կազմակերպման ֆակուլտետն ավարտել եմ գերազանցությամբ։ Եվ վստահաբար կարող եմ ասել, որ համալսարանի և մասնագիտության ընտրությունը եղել է իմ կյանքի ամենակարևոր և ճիշտ որոշումներից մեկը։ Բանիմաց դասախոսների շնորհիվ ստացել եմ աշխատաշուկայի պահանջներին համապատասխան գործնական և տեսական hարուստ գիտելիք։
Բակալավրի կոչում ստանալուց հետո որոշեցի մարքեթինգի ոլորտում ստացածս գիտելիքը լրացնել և խորացնել մագիստրատուրայում՝ տեղեկատվական
տեխնոլոգիաները բիզնեսում մասնագիտությամբ՝ համոզված լինելով, որ այդ երկուսի միաձուլումն ավելի մեծ հեռանկարներ կբացի իմ առջև։ Ի սկզբանե մագիստրոսական այս ծրագիրն ուշադրությանս կենտրոնում էր՝ որպես
արդիական ու զարգացման հեռանկարներ խոստացող: Բացի դրանից, տեղեկացա, որ դասերը կազմակերպվելու էին երեկոյան ժամերին, և աշխատանքի հետ համատեղումը
լրացուցիչ խնդիրներ չի ստեղծի: Հետևաբար, երկար չերկմտեցի ու շտապեցի
դիմում ներկայացնել։ Եվ արդյունքը՝ ահավասիկ…
Տեղեկատվական տեխնոլոգիաները բիզնեսում մագիստրոսական ծրագրում մի շարք առարկաներ ուսումնասիրելիս, գիտելիքը է´լ ավելի ամրապնդելու նպատակով, կազմակերպվում է առարկայական փորձառություն։ Նախապես, փորձառության վայրի ընտրության համար մեզ ներկայացրեցին մի քանի կազմակերպություն՝ ընձեռելով ուսումնասիրելու և առավել նպատակահարմար տարբերակ ընտրելու հնարավորություն։ Այդ շարքում ինձ ծանոթ կազմակերպություն չգտա և շարունակեցի հետաքրքրվել (որպես մարքեթոլոգ ձևավորած բնավորությանս համաձայն), ուսումնասիրեցի՝ ինչ գործունեություն են ծավալում, որտեղ են գտնվում և մի շարք այլ մանրամասներ։ Ընտրությունս կանգ առավ «Էֆ Նեթ» ընկերության վրա։ Իրականում, հեռանկարային պլաններ չունեի, բայց առաջին իսկ օրվանից շատ հետաքրքիր և բովանդակային փորձառություն ունեցա։ Տարբեր բաժիններով անցնելով՝ ծանոթացա ընկերության գործունեությանը, իսկ ավարտից հետո ինձ հոգեհարազատ դարձած մասնագիտությամբ աշխատելու անակնկալ առաջարկ ստացա։ Իհարկե, խոսքը մարքեթինգի մասին է։ Կարծում եմ՝ ոգևորությանս աստիճանը և մոտիվացիայիս վերելքը պատկերացնելու համար մեծ ջանքեր չեն պահանջվի:
Մասնագիտական ոլորտում ինձ գտնելու և առաջ շարժվելու հնարավորության համար անչա՜փ շնորհակալ եմ իմ ՀՊՏՀ-ին։ Համալսարանի ողջ աշխատակազմը մեզ` ուսանողներիս միշտ մոտիվացրել է՝ ունենալու պրոակտիվ ու ստեղծագործ մտածելակերպ։ Միշտ ներգրավված ենք եղել տարբեր ծրագրերում, ինչպես նաև մասնակցել ենք բուհի
համար կարևոր որոշումների ընդունմանը, ինչը մեծացնում է ուսանողների պատասխանատվությունը
և, իհարկե, հոգատարությունը սիրելի
համալսարանի նկատմամբ։
Ինձ համար ամենաթանկ ռեսուրսները գիտելիքն ու ժամանակն են։ Կրթություն ստանալով Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանում՝ ստացել եմ տեսական
ու գործնական որակյալ գիտելիք, ինչը նշանակում է, որ ժամանակս ծախսել եմ արդյունավետորեն։ Անվերջ շնորհակալ եմ քեզ, ի´մ ՀՊՏՀ…
Որպես հավելում. երբ քեզ հնարավորություն է տրվում, պետք է այն օգտագործես լիարժեքորեն,
քանի որ հակառակ դեպքում կարող է այլևս չտրվել… և կարող է քեզ հետ մնալ չարածի ափսոսանքը։
Կան մարդիկ, ովքեր մեր կյանքում պատահական ծանոթներ չեն։ Նրանցից շատերը մեզ համար վեհ գաղափարներ կրելու օրինակ են: Նրանք հայացքներ են ձևավորում, ինչ-որ մի փուլում առօրյայիդ, հիշվող ակնթարթներիդ մասնիկը դառնում…
Մեզանից յուրաքանչյուրի շրջապատում էլ կան (եղել են) մարդիկ, որոնց մասին խոսելիս, նրանց նկարագրելիս ինչ-որ մի բան անընդհատ կիսատ է թվում… Չէ՛, պատճառն ընթերցասեր չլինելն ու հարուստ բառապաշար չունենալը չէ։ Պատճառը հենց նա է, ում մասին ուզում ես խոսել։ Նրա տարբերվող տեսակը, նուրբ ու չափազանց բարի ներաշխարհը նկարագրելու համար բառերը պարզապես չեն բավականացնում…
Ես Մարիամ Նիգոյանն եմ, սովորում եմ տնտեսության կարգավորման և միջազգային տնտեսական հարաբերությունների տնտեսագիտություն մասնագիտության 1-ին կուրսում:
Այստեղ՝ սիրելի համալսարանում, ծանոթացա ինձ համար շատ հետաքրքիր մի աշխարհի հետ ու որպես այս ջերմ ընտանիքի մի մասնիկ՝ բացեցի վարագույրն ու ներս թափանցեցի՝ խորապես ուսումնասիրելու …. 7 ամսվա ուսումնասիրությունները ցույց տվեցին, որ լավագույն համալսարանը հոգին թևերով է օժտում, խթանում է երևակայության թռիչքը, մարմնավորում միտքը….
Եթե երբևիցե քայլել եք Ժողի միջանցքով ու պատահաբար տեսել շատ «սԾիլնի» (ինչպես ինքը կասեր), «մինաԾյուրնի» ու մշտապես կոկա-կոլան ձեռքին՝ անծանոթ երիտասարդի, ուրեմն գտնվել եք կառավարման ֆակուլտետում, իսկ Ձեր կողքով հենց այդ պահին անցել է ՈԻԽ-ի կամ КВН-ի Հայկոն…
ՏՏ-ն բիզնեսում մագիստրոսական ծրագիրը կամրջեց իմ ուղին բուհից աշխատաշուկա
Ես Հռիփսիմե Առաքելյանն եմ, տեղեկատվական տեխնոլոգիաները բիզնեսում մագիստրոսական ծրագրի առաջին կուրսի մագիստրանտ: Ցանկանում եմ իմ կարծիքն արտահայտել այս նոր մագիստրոսական ծրագրի, ընձեռած հնարավորությունների մասին և հավելել իմ հաջողության պատմությունը:
