Կառլեն Հարությունյան. «Կոծոն, Ազատը… ու իրենց պես շատ տղաներ հավերժ գրկեցին մայր հողը»

Համառոտ տեղեկանք

Աշտարակ քաղաքից է, ծնվել է 2002 թվականի հունվարի 22-ին: Սովորել է Աշտարակի Վարդգես Պետրոսյանի անվան դպրոցում, այնուհետև Աշտարակի թիվ 5 ավագ դպրոցում: Զորակոչվել է 2020 թվականի օգոստոսի 24-ին, ծառայել է Ասկերանում, ապա Հադրութում: Սովորում է ՀՊՏՀ կառավարման ֆակուլտետի կառավարում մասնագիտության 1-ին կուրսում:

Continue reading “Կառլեն Հարությունյան. «Կոծոն, Ազատը… ու իրենց պես շատ տղաներ հավերժ գրկեցին մայր հողը»”

Գևորգ Հարությունյան. «Կարծում եմ` պատերազմից հետո ավելի գնահատեցինք մեր հայրենիքը»

Համառոտ տեղեկանք

Ծնվել է 2001 թ. հունիսի 4-ին, Երևանում: Զորակոչվել է 2019 թվականի հուլիսի 16-ին: Ծառայել է Մարտակերտի շրջանի Կարմրավան գյուղում: Սովորում է ՀՊՏՀ կառավարման ֆակուլտետի կառավարում մասնագիտության 1-ին կուրսում:

Continue reading “Գևորգ Հարությունյան. «Կարծում եմ` պատերազմից հետո ավելի գնահատեցինք մեր հայրենիքը»”

ՀԱՅԿ ՌՍՅԱՆ. «Հայրենասիրությունը պետք է արտահայտվի ոչ թե խոսքերով, այլ արարքներով»

Համառոտ տեղեկանք

Ծնվել է 2001 թ. հունիսի 3-ին, Երևանում: Ծառայության է զորակոչվել 2019 թ. հուլիսի 23-ին, ծառայել է Արմավիրում, այնուհետև Որոտանում  (Կուբաթլու): Սովորում է ՀՊՏՀ կառավարման ֆակուլտետի կառավարում մասնագիտության 1-ին կուրսում:

Continue reading “ՀԱՅԿ ՌՍՅԱՆ. «Հայրենասիրությունը պետք է արտահայտվի ոչ թե խոսքերով, այլ արարքներով»”

Չեմ հանձնվելու, ձեզ էլ չեմ թողնելու՝ հանձնվեք

2020 թ., սեպտեմբերի 20, 6:30 րոպե

– Մա՛մ, դե, մենք  գնացինք։

– Մա՛ր, զգույշ կլինեք, չմոռանաս, երազանք  կպահես, որ կատարվի։

– Հա՛, հա՛,  անպայման։

Մամա՜ս, ո՜նց եմ կարոտելու քեզ, կուզեի՝ իմ տեղը դու լինեիր, դու տեսնեիր էն, ինչ տեսնելու եմ  ես:

Continue reading “Չեմ հանձնվելու, ձեզ էլ չեմ թողնելու՝ հանձնվեք”

Վահե Վերդյանն օգոստոսի 27-ին կդառնար 27 տարեկան

Մերօրյա պատերազմի հերոս, ՀՊՏՀ շրջանավարտ Վահե Վերդյանն օգոստոսի 27-ին կդառնար 27 տարեկան

ՀՊՏՀ ինֆորմատիկայի և վիճակագրության ֆակուլտետի շրջանավարտ, 44-օրյա պատերազմի նահատակ Վահե Վերդյանին առիթ ունեցել ենք անդրադառնալու մեր նախկին հրապարակումներում: Վահեն մեկն էր այն բազում հայորդիներից, ովքեր համառ մարտեր մղելով` քայլ անգամ չնահանջեցին թշնամու գերակայող ուժերի առաջ` հերոսության վառ օրինակներով համալրելով մեր պատմության նորագույն էջերը:

Continue reading “Վահե Վերդյանն օգոստոսի 27-ին կդառնար 27 տարեկան”

Նամակ քույրիկից

Նվիրվում է ՀՊՏՀ հերոս ուսանող Սերյոժա Ղուկասյանի հիշատակին

Բա´րև, ԱԽՊԵ´ՐՍ…

Երկար մտածում էի, թե ինչ գրեմ, մի քանի անգամ գրեցի ու ջնջեցի, որովհետև շատ դժվար է գրել եղբոր մասին ու առավել դժվար է գրել հերոս եղբոր մասին… բայց  հավաքեցի մտքերս ու սկսեցի գրել…

Continue reading “Նամակ քույրիկից”

Տիգրան Համբարձումյան. քաջ, հայրենասեր և անձնուրաց հայորդին

Տիգրան Արսենի Համբարձումյանը ծնվել է 2001 թվականի սեպտեմբերի 20-ին, Երևանում: Դպրոցն ավարտելով 2020 թվականին՝ ընդունվել է ՀՊՏՀ կառավարման ֆակուլտետ՝ սերվիս մասնագիտությամբ և հուլիսի 21-ին զորակոչվել բանակ՝ Արցախի Հանրապետության Հադրութի շրջան՝ Ջրական (Ջաբրայիլ):

Տակավին երկու ամսվա զինծառայող էր, երբ սկսվեց պատերազմը: Պատերազմից մի քանի օր առաջ՝ ծննդյան տարեդարձին, ընտանիքն այցելել էր հայրենիքի պաշտպանին, վերջում ջերմորեն ու ամուր գրկախառնվել էին ու խաղաղ ծառայություն մաղթել:

Ավա~ղ, Տիգրան Համբարձումյանին, ինչպես բազմահազար հայորդիներին, վիճակված չէր խաղաղ երկնքի տակ պաշտպանել հայրենիքը:

Հոկտեմբերի 10-ի երեկոյան թեժ մարտում, վիրավոր ոտքով, զենքը ձեռքին, Տիգրանը շարունակում է մարտնչել և զոհվում է խիզախումի իր պատմութունը թողնելով ապրողներիս: Դեկտեմբերի 20-ին նրա մարմինը հայտնաբերում են նույն վայրում, որտեղ իր վերջին կռիվն էր տվել:

Սիրելի´ ընթերցող, քաջ, հայրենասեր և անձնուրաց հայորդու մասին նրա քույրը՝ Էլեն Սարգսյանը, իր հուշերն է պատմել, որին կարող եք ծանոթանալ ստորև ՝ 

Հուշապատում. Ղազարյան Սամո

ՀՊՏՀ ՀԵՐՈՍՆԵՐԻՑ, ՀԱՂԹԱԾ ՏՂԵՐՔԻՑ մեկը…

Կան մարդիկ, ովքեր մեր կյանքում պատահական ծանոթներ չեն։ Նրանցից շատերը մեզ համար վեհ գաղափարներ կրելու օրինակ են: Նրանք հայացքներ են ձևավորում, ինչ-որ մի փուլում առօրյայիդ, հիշվող ակնթարթներիդ մասնիկը դառնում…

Մեզանից յուրաքանչյուրի շրջապատում էլ կան (եղել են) մարդիկ, որոնց մասին խոսելիս, նրանց նկարագրելիս ինչ-որ մի բան անընդհատ կիսատ է թվում… Չէ՛, պատճառն ընթերցասեր չլինելն ու հարուստ բառապաշար չունենալը չէ։ Պատճառը հենց նա է, ում մասին ուզում ես խոսել։ Նրա տարբերվող տեսակը, նուրբ ու չափազանց բարի ներաշխարհը նկարագրելու համար բառերը պարզապես չեն բավականացնում…

Continue reading “Հուշապատում. Ղազարյան Սամո”

Հուշապատում. Հայկ Արշակյան

Եթե երբևիցե քայլել եք Ժողի միջանցքով ու պատահաբար տեսել շատ «սԾիլնի» (ինչպես ինքը կասեր), «մինաԾյուրնի» ու մշտապես կոկա-կոլան ձեռքին՝ անծանոթ երիտասարդի, ուրեմն գտնվել եք կառավարման ֆակուլտետում, իսկ Ձեր կողքով հենց այդ պահին անցել է ՈԻԽ-ի կամ КВН-ի Հայկոն… 

Continue reading “Հուշապատում. Հայկ Արշակյան”

Հուշապատում. Սերյոժա Ղուկասյան

2020 թվական…

Հայոց նորագույն պատմության ամենածանր էջերից մեկը, որը թերթելն անհնար է առանց արցունքների…

Սերյոժա Մամիկոնի Ղուկասյան՝ ծնված 1996 թվականի հոկտեմբերի յոթին, հասարակ ու հատուկ մի անձնավորություն։ Հասարակ, որովհետև նա իրեն ոչ մեկից վեր չէր դասում, իսկ հատուկ, որովհետև նա հատուկ էր իր տեսակով, իր մարդ տեսակով։

 Սոժին (այդպես էինք դիմում իրեն ընկերներով) ճանաչում էի դեռ փոքր հասակից՝ դպրոցից։ Չնայած նա մեծ էր ինձանից երեք տարով, սակայն ընկերացել էինք, իսկ ընկերությունն ավելի ամրացավ, երբ միասին համալսարան ընդունվեցինք: Դրա մասին՝ քիչ ուշ… Սերոժը թե՛ դպրոցում, և թե՛ համայնքում, միշտ աչքի է ընկել իր դաստիարակությամբ, խելացիությամբ և հավասարակշռությամբ։ Նա միշտ լավ օրինակ է եղել բոլորիս համար։

Continue reading “Հուշապատում. Սերյոժա Ղուկասյան”